فرنگیس دختر بزرگ افراسیاب شاه تورانی همسر سیاووش و مادر کیخسرو است. زمانی که سیاوش در بند افراسیاب( پدر فرنگیس) گرفتار می شود فرنگیس در حمایت از همسر، افراسیاب را پند می دهد که مبادا دستش به خون بی گناه سیاوش آغشته شود! در این زمان فرنگیس پنج ماه باردار است، اما افراسیاب در نهایت دستور مرگ سیاوش را صادر می کند.

بدو گفت کای پرهنر شهریار

چرا کرد خواهی مرا خاکسار

دلت را چرا بستی اندر فریب

همی از بلندی نبینی نشیب

سر تاجداران مبر بی گناه

که نپسندد این داور هور و ماه

 بعد از مرگ سیاوش، فرنگیس پدر را مویه و نفرین می کند و موی سر بلند و سیاه رنگ خود را می برد و بر کمر می بندد. (بریدن مو یک حرکت نمایدین است به معنی پایان زندگی اجتماعی و عدم ازدواج مجدد) است. افراسیاب که از به دنیا آمدن فرزند سیاووش هراسناک است، دستور می دهد تا نگهبانان دخترش را با مو و پای برهنه روی زمین بکشند و با چوب بر شکمش بزنند تا فرزند سیاووش بمیرد و عده ای هم شمشیر می کشند تا سر از تنش جدا کنند که مشاور سیاسی و نظامی افراسیاب با نام  پیران ویسه  از طریق پسرش ازین مطلع شده و دستور توقف این عمل وحشیانه صادر می کند.

ازطرفی خبر کشته شدن سیاووش به ایران می رسد و رستم و گیو کو جمعی از سرداران دیگر به توران حمله می کنند و آنجا را می گیرند افراسیاب فرار می کند. رستم و همراهانش شش سالی در توران می مانند و چون اثری از افراسیاب نمی یابند به ایران باز می گردند. روزی یکی از سرداران ایرانی خواب کیخسرو را می بیند و موضوع را با رستم در میان می گذارند. گیو برای یافتن کیخسرو راهی توران می شود و هفت سالی به دنبال او می گردد تا اینکه نا امید تصمیم بازگشت می گیرد که در راه برگشت، جوانی رعنا را کنار برکه می بیند و از نشانه های موجود در می یابد که او همان کیخسرو است و کیخسرو  پهلوان را نزد مادر می برد.

فرنگیس نیز به حرمت قولی که سیاووش داده برایز مراقبت از فرزندش و موهای که به کمر بسته است، بعد از یافتن شبرنگ بهزاد( اسب سیاوش)  به اتفاق آنها به ایران می گریزد. به ایران می رسند و نزد کیکاوس می روند. کیکاووس که دیگر پیرمردی فرتوت است، با دیدن کیخسرو شاد شده و تصمیم می گیرد تاج و تختش را به او بدهد و این گونه کیخسرو پادشاه ایران زمین می شود.