فَرانَک ( مادر فریدون و همسر آبتین) در  دوره  پادشاهی ضحاک که در شاهنامه یکی از تاریک ترین دوره های تاریخی ایران بوده زندگی می کرد. شبی ضحاک خواب عجیبی می‌بیند. در تعبیر این رؤیا موبدان می‌گویند: «پادشاهی ضحاک به دست پهلوانی نامدار به نام فریدون نابود می‌شود. فریدون به کین خواهی پدر و دایه اش (گاو برمایه) بر‌ می‌خیزد. اما این پهلوان هنوز زاده نشده و در شکم مادر است» مأموران ضحاک جست وجویی را برای یافتن  نوزادی با نام فریدون آغاز می کنند. فرانک که همسرش آبتین هم به دست ضحاک کشته شده است برای نجات جان فرزند شیر خوارش به سمت دشت و بیابان می رود. به سبززاری می رسد که نگهبان آن مردی  به نام "کاویان" است که یک گاو شیر ده به نام " برمایه " دارد و از او درخواست می کند تا فریدون را به سرپرستی بگیرد.

کجا نامور گاو برمایه بود

که بایسته بر تنش پیرایه بود

سه سال گذشت و فریدون از مادر دور بود و تنها از گاو برمایه تغذیه می کرد. مأموران ضحاک همچنان به دنبال فریدون بودند. فرانک با تکیه بر غریزه مادری، اگاه می شود که فرزندش در خطر است، بنابراین با سرعت به دنبال فریدون می‌رود و او را با خود به البرز کوه می برد. ماموران ضحاک وقتی به محل زندگی کاویان و گاو برمایه می رسند از آنجا که آوازه گاو برمایه را شنیده بودند، گاو را کشتند. از طرفی؛ فرانک وقتی با فرزندش به البزر کوه می رسد مرد پار سایی را می یابد و داستان زندکی خود را بر او بازگو می کند و از او می خواهد که از فریدون نگه داری کند. 

بدان کاین گرانمایه فرزند من

همی بود خواهد سر انجمن

ببرد سر و تاج ضحاک را

سپارد کمربند او خاک را

فریدون در شانزده سالگی از کوه البرز پایین می‌آید و نزد مادرش می‌رود تا از نژاد و ریشه اش بداند. فرانک به او می‌گوید: «پدرت مردی خردمند و پهلوان و بی آزار و از نژاد طهمورث بود و به دست ضحاک کشته شد.» فریدون با شنیدن سخنان مادر خشمگین می شود و سودای سرنگونی ضحاک را دارد اما فرانک با درایت او را به صبر و رسیدن زمان مناسبش وعده می دهد. مدتی بعد، کاوه آهنگر علیه ضحاک قیام می‌کند و همراه با گروه زیادی از مردم نزد فریدون می‌رود. فریدون پیش از نبرد با ضحاک، نزد مادر می‌آید و از او می‌خواهد برای پیروزی آن‌ها دعا کند. فریدون با این درخواست می خواست به نوعی تأیید مادر را برای جنگ دریافت کند. این بار فرانک دعای خیرش را بدرقه راه او می‌کند.

فرو ریخت آب از مژه مادرش

همی‌خواند با خون دل داورش

به یزدان همی‌گفت زنهار من

سپردم ترا ای جهاندار من

بگردان ز جانش بد جاودان

بپرداز گیتی ز نابخردان

فریدون پس از شکست ضحاک، او را در کوه دماوند به بند می‌کشد و خود بر تخت پادشاهی می‌نشیند. در یک جمله، فرانک شیر زنی است که فرزندی چون فریدون دارد که اساس و پایه ستم هزار ساله نیروی اهریمنی ضحاک را بر باد میدهد.